Uykuya dalmakta sıkıntısı yoktu ancak ansızın uyanmalarla nasıl başa çıkabilirdiki. Her gece olduğu gibi o gece de ansızın aklına doluverdi aynı düşünceler. Kalkmak istedi uykunun ağır kollarından sıyrılıp kurtulmak istercesine. Bir türlü uyumak istemeyen zihnine bir ödüldü bu. Tembel bedenini, çalışkan zihnine ezdiremezdiya. Yataktan kalktı ve pencereyi örtmeye çalışan, sanki kendisi kadar bitkin ve halsiz perdeyi araladı. Uzun uzun dışarı baktı. Gecenin siyahı ve sessizliği kadar gerçekti düşünceleri. Düşündü ve döndü yatağına...